Choć nowotwór często kojarzy się z bezsilnością i strachem, historia świętego Peregryna pokazuje, że nawet w obliczu tej choroby jest miejsce na nadzieję i duchową siłę. Ten niezwykły święty, który sam doświadczył cudownego uzdrowienia z zaawansowanego nowotworu, stał się nie tylko symbolem walki z chorobą, ale przede wszystkim źródłem otuchy i wsparcia dla milionów pacjentów onkologicznych na całym świecie.
Kim był święty Peregryn przed nawróceniem?
Święty Peregryn, zanim stał się osobą duchowną, był zaciekłym przeciwnikiem Kościoła katolickiego w XIII-wiecznej Italii. Jako młody człowiek należał do antypapieskiej grupy politycznej w Forli, która aktywnie walczyła z wpływami Państwa Kościelnego. W 1283 roku dopuścił się nawet fizycznego ataku na papieskiego wysłannika, św. Filipa Benizjusza, którego uderzył w twarz podczas próby mediacji między zwaśnionymi stronami.
Pochodził z zamożnej rodziny Laziosi, co zapewniło mu dostęp do najlepszej edukacji, jednak wykorzystywał swoją pozycję i wiedzę do podburzania mieszkańców przeciwko Kościołowi. Organizował protesty, pisał pamflety krytykujące duchowieństwo i aktywnie uczestniczył w miejskich rozruchach. Jego radykalna postawa i gwałtowny temperament sprawiły, że stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych buntowników w regionie Forli. Działalność Peregryna przed nawróceniem koncentrowała się głównie na podważaniu autorytetu Kościoła i próbach ograniczenia jego wpływów politycznych w północnych Włoszech.
Jako przywódca młodzieżowego ruchu oporu, Peregryn wyróżniał się szczególną determinacją w działaniu i zdolnościami organizacyjnymi. Potrafił gromadzić wokół siebie ludzi i przekonywać ich do swoich racji, co czyniło go niezwykle skutecznym przeciwnikiem Kościoła. Te same cechy charakteru, które początkowo wykorzystywał do walki z Kościołem, później, po nawróceniu, okazały się bezcenne w jego działalności duszpasterskiej i charytatywnej.
Jak święty Peregryn stał się serwitem w Forli?
Peregryn pochodził z zamożnej rodziny Laziosi i początkowo był zagorzałym przeciwnikiem Kościoła w Forli. Podczas zamieszek w 1283 roku spoliczkował nawet św. Filipa Benizjusza, który przybył do miasta głosić pokój. To właśnie to wydarzenie, wraz z późniejszą pokorną reakcją świętego Filipa, doprowadziło do duchowej przemiany młodego Peregryna. Głęboko poruszony tym doświadczeniem, udał się do Sieny, gdzie wstąpił do zakonu serwitów.
Po powrocie do Forli, Peregryn całkowicie poświęcił się służbie potrzebującym i życiu zakonnemu. Założył tam klasztor serwitów, który szybko stał się ważnym ośrodkiem duchowym w regionie. Jego przemiana z buntownika w pokornego zakonnika była tak radykalna, że mieszkańcy miasta, którzy wcześniej znali go jako awanturnika, z niedowierzaniem obserwowali jego nowe życie. Peregryn zasłynął szczególnie z troski o chorych i ubogich, spędzając długie godziny na modlitwie i pokucie, często stojąc przez całą noc, co później przyczyniło się do jego problemów zdrowotnych.
Życie Peregryna w zakonie serwitów w Forli charakteryzowało się niezwykłą gorliwością i oddaniem. Mimo że pochodził z wpływowej rodziny, wybrał życie w całkowitym ubóstwie. Jego historia pokazuje, jak głęboka przemiana duchowa może zmienić człowieka – z wroga Kościoła stał się jednym z najbardziej oddanych sług Bożych w historii zakonu serwitów.
Dlaczego święty Peregryn zasłynął z opieki nad chorymi?
Święty Peregryn, początkowo zagorzały przeciwnik Kościoła, przeszedł duchową przemianę po spotkaniu ze świętym Filipem Benicjuszem. Po wstąpieniu do zakonu serwitów całkowicie poświęcił się opiece nad chorymi, szczególnie tymi cierpiącymi na nowotwory i choroby nóg. Jego najbardziej znany cud wydarzył się, gdy sam zachorował na złośliwego raka nogi – w przeddzień planowanej amputacji został cudownie uzdrowiony podczas modlitwy przed krzyżem.
Skuteczność wstawiennictwa świętego Peregryna potwierdza się przez wieki w niezliczonych świadectwach. Chorzy zwracają się do niego w konkretnych przypadkach:
- przy nowotworach złośliwych i łagodnych
- w chorobach kończyn, szczególnie nóg
- w przypadku ran niegojących się i owrzodzeń
- przy bólach reumatycznych i artretyzmie
Warto wiedzieć, że w wielu sanktuariach znajdują się relikwie świętego, a najbardziej znane jest to w Forli we Włoszech gdzie spędził większość swojego życia zakonnego. Do dziś wierni praktykują nowennę do świętego Peregryna, która trwa dziewięć kolejnych dni i zawiera specjalne modlitwy o uzdrowienie.
Cudowne uzdrowienie świętego Peregryna z nowotworu
Święty Peregryn Laziosi, który żył w XIII wieku we Włoszech, doświadczył niezwykłego uzdrowienia z nowotworu nogi. Gdy lekarze zdecydowali o konieczności amputacji jego kończyny z powodu złośliwego guza, święty spędził całą noc na modlitwie w kaplicy przed wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa. Następnego dnia okazało się, że noga została całkowicie wyleczona, bez śladu choroby nowotworowej.
To wydarzenie sprawiło, że święty Peregryn stał się patronem chorych na raka i innych poważnych chorób. Jego historia jest szczególnie ważna dla osób zmagających się z nowotworami, ponieważ pokazuje znaczenie nadziei i wiary w procesie zdrowienia. Kościół katolicki oficjalnie uznał to uzdrowienie za cud w 1726 roku, co przyczyniło się do kanonizacji Peregryna. Do dziś w sanktuarium w Forli, gdzie znajdują się jego relikwie przybywają pielgrzymi szukający wsparcia w chorobie.
W tradycji katolickiej powstało wiele modlitw za wstawiennictwem świętego Peregryna. Wierni często proszą o jego wstawiennictwo w następujący sposób:
- Odmawiają nowennę do św. Peregryna przez 9 kolejnych dni
- Uczestniczą w specjalnych nabożeństwach ku jego czci
- Namaszczają chorych olejem św. Peregryna
- Noszą medaliki z jego wizerunkiem
Warto zaznaczyć, że kult świętego Peregryna jest szczególnie żywy w Stanach Zjednoczonych gdzie powstało wiele sanktuariów jemu poświęconych. Jego wspomnienie liturgiczne przypada na 1 maja, kiedy to organizowane są specjalne modlitwy w intencji chorych.
Gdzie znajdują się relikwie świętego Peregryna?
Relikwie świętego Peregryna, patrona chorych na nowotwory, znajdują się obecnie w kilku miejscach na świecie. Najważniejsze z nich przechowywane są w bazylice św. Peregryna w Forlì we Włoszech, gdzie święty spędził większość swojego życia zakonnego i gdzie doświadczył cudownego uzdrowienia z raka nogi. To właśnie w tym kościele, w specjalnej kaplicy po prawej stronie nawy głównej, umieszczono jego najcenniejsze relikwie pierwszego stopnia.
Część relikwii świętego Peregryna trafiła również do Polski. W warszawskim kościele ojców Serwitów przy ulicy Skaryszewskiej znajduje się relikwiarz z fragmentem kości świętego, sprowadzony tam w 2003 roku. Wierni mogą modlić się przed relikwiami w każdy wtorek, kiedy to odprawiane są specjalne nabożeństwa ku czci świętego. W sanktuarium w Wadowicach natomiast przechowywany jest fragment habitu św. Peregryna, który jest relikwią drugiego stopnia.
Warto zaznaczyć, że niewielkie fragmenty relikwii świętego Peregryna można znaleźć także w innych świątyniach na terenie Europy i Ameryki Północnej. Szczególnie cenny relikwiarz znajduje się w Mission San Juan Capistrano w Kalifornii gdzie corocznie organizowane są pielgrzymki chorych. Każdy, kto chce pomodlić się przy relikwiach, może odwiedzić wymienione miejsca bez wcześniejszej rezerwacji, jednak warto sprawdzić godziny otwarcia świątyń i terminy specjalnych nabożeństw.